درمان استئوآرتریت با دستگاه PEMF

درمان استئوآرتریت با دستگاه PEMF

استئوآرتریت (OA) حدود 40 میلیون نفر را در ایالات متحده گرفتار کرده ، در این پست، ما در مورد علل OA بحث می‌کنیم، و تحقیقات جدید بسیار امیدوارکننده‌ای را بررسی می‌کنیم که مزایای گسترده PEMFs برای OA را نشان می‌دهد.

سیر تکاملی استئوآرتریت

مفاصل ساختارهای پیچیده ای هستند. آنها شامل ماهیچه ها، رباط ها و تاندون ها و همچنین خون، عصب و لنفاوی هستند. غضروف مفصل یک بافت همبند است ، که قادر به ترمیم خود نیست. دلیلش این است که خون، عصب یا سیستم لنفاوی خوبی ندارد. علاوه بر این، به این دلیل است که سلول های غضروفی به راحتی جایگزین نمی شوند ، به این دلایل، ضربه های سطح پایین با انرژی بالا و فشار زیاد روی مفصل منجر به ایجاد آرتروز می شود.

اغلب سال ها طول می کشد تا آرتروز ایجاد شود و به همین دلیل است که در افراد مسن شایع تر است. تغییرات در ساختارهای اساسی بافت های مفصلی و وجود التهاب نقش کلیدی در OA دارد. آنها به نفع انهدام ، باعث ایجاد عدم تعادل بین رشد بافت و انهدام بافت می شوند . سلول های بافت همبند نیز در OA نقش دارند زیرا طیف وسیعی از مولکول های التهابی را ترشح می کنند.

درمان استئوآرتریت

در حال حاضر، در طب رایج، درمان های OA با هدف بهبود کیفیت زندگی انجام می شود. آنها درد و تورم را کاهش می دهند ، ولی پیشرفت بیماری را کاهش نمی دهند. درمان ها در درجه اول بر داروها یا روش ها تمرکز دارند. متأسفانه هر دوی اینها دارای اشکالاتی هستند (و عوارض جانبی بالقوه طولانی مدت دارند) . و  اثربخشی محدودی در درمان استئوآرتریت دارند ، زیرا به دلیل میزان اختلال زمینه ای سلول های مفصلی است.

درمان های جایگزین ایمن و غیر سمی ضروری است. تحریک میدان الکترومغناطیسی پالسی (PEMF) یک رویکرد نسبتاً جدید برای درمان OA – درمان استئوآرتریت – است ، که باعث تحریک ترمیم بافت می شود ، اکثر مطالعات تا به امروز نشان داده اند که PEMF ها در درمان درد و بهبود عملکرد در استئوآرتریت معمولاً در 8 هفته پس از درمان مؤثر بودند و عملاً هیچ سمیت یا عوارض جانبی ندارند.

بررسی اثر PEMF در مورد درمان استئوآرتریت

تحقیقات قبلی بر روی بافت‌های زنده و غیر زنده مزایای قابل‌توجهی از PEMFs در مدل‌های مختلف OA را نشان می‌دهد. محققان مختلف اثرات مثبت PEMFs را در سلول‌های غضروفی و سلول‌های بافتی با شدت میدانی بین 15 تا 30 گاوس (1500 تا 3000 میکروتسلا) یافته‌اند که اغلب از سیگنال 75 هرتز استفاده می‌کنند. در این مطالعات تحریک PEMF باعث افزایش رشد سلولی و تولید ماتریکس خارج سلولی (ECM) شد .

مولکول های ECM شامل کلاژن II، گلیکوزآمینوگلیکان ها (GAGs) و پروتئوگلیکان ها (PGs)، IL-1b و IGF-1 هستند. PEMF ها التهاب تولید شده توسط پروستاگلاندین E2 (PG-E2) را مهار می کنند،ودر نتیجه به کاهش التهاب کمک می کنند و سلول های کپسول مفصلی را افزایش می دهند.

شکسته شدن کپسول مفصلی توسط التهاب و کاهش مولکول های پشتیبان در ایجاد OA بسیار مهم است. علاوه بر این، سلول‌های بنیادی بافت مفصل و سنتز کلاژن با PEMF افزایش می یابد. پروتئوگلیکان ها روان کننده مفاصل می شوند. سلول های بنیادی به ترمیم و بازسازی بافت ها کمک می کنند. کلاژن ساختار اساسی بافت های نرم بدن از جمله مفاصل را تشکیل می دهد. همه این مولکول ها برای حفظ سلامت مفاصل ضروری هستند.

یک مطالعه نتایج مثبتی را با PEMF باشدت میدان20-5 گاوس و مدت زمان درمان 24-1 ساعت و تولیدپروتئوگلیکان PG بدون توجه به فرکانس های بین 2 تا 110 هرتز نشان داد.

 

مطالعه جدید PEMF برای درمان استئوآرتریت

مطالعه جدیدی ، که به نظر من یکی از مهم ترین مطالعاتی است که در سال های اخیر در مورد OA دیده ام، که در نهایت به ما نشان می دهد که با درمان PEMF در OA فقط ، بهبود عملکرد و کاهش درد اتفاق نمی افتد ، بلکه تغییرات زمینه‌ای در بافت‌هایی که بخشی از فرآیند OA هستند، به طور مستقیم تحت تأثیر قرار می گیرند،چون اگر مشکل زمینه‌ای حل نشود به پیشرفت خود ادامه می‌دهد و سال‌ها بعد باید اقدامات تهاجمی‌تری از جمله تعویض مفصل انجام شود.

یک رویکرد صحیح و بهتری، جلوگیری از پیشرفت فرآیند OA در اولین مراحل ممکن است. هرچه این مرحله جلوگیری دیرتر باشد ، مشکل شدیدتر خواهد بود . ما قبلاً می دانیم که افراد مبتلا به درد مزمن مفاصل مقادیر زیادی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین و ایبوپروفن را به صورت مزمن استفاده می کنند که اغلب منجر به خونریزی گوارشی می شود. این عارضه یا عارضه جانبی NSAID ها متأسفانه تنها در ایالات متحده باعث مرگ 30000 نفر در سال می شود. این یک پیامد غیرقابل قبول یک گزینه درمانی غلط در OA است.

مطالعه جدید که روی خوکچه‌های هندی انجام شد، که آرتریت آنهاخیلی سریع، واغلب با آرتریت نسبتاً شدید در حدود 2 سالگی، و شواهدی مبنی بر شروع آرتریت بین 3 تا 6 ماهگی، نشان می‌دهد که روند اساسی پیشرفت آرتریت حتی در صورت وجود آرتریت نسبتاً شدید (OA) می توان آن را کند یا متوقف کرد . خوکچه هندی طول عمر بسیار کوتاه تری دارد و بنابراین اغلب به عنوان یک مدل تحقیقاتی برای بررسی آرتریت در انسان استفاده می شود. بنابراین، هر چیزی که در خوکچه هندی اتفاق می افتد به احتمال زیاد در انسان نیز اتفاق می افتد، اما در دوره های زمانی طولانی تر. خوکچه هندی در حال حاضر در حدود 21 ماهگی “پیر” می شود.

خوکچه های هندی در 3 گروه مورد مطالعه قرار گرفتند، 2 گروه با استفاده از فرکانس 75 هرتز یا 37 هرتز با شدت حداکثر 15 گاوس، و به مدت 6 ساعت در روز به مدت 3 ماه تحت درمان با PEMF قرار گرفتند و گروه سوم بدون قرار گرفتن در معرض PEMFیعنی گروه کنترل یا دارو نما ، و هنگام مرگ آنها، مفاصل در کالبد شکافی از نظر اجزای مختلف سلامت و خرابی مفصل مورد بررسی قرار گرفتند.

گروه سوم افزایش دژنراسیون سطح غضروف را در مقایسه با دو گروه PEMF نشان داد. به عبارت دیگر، آرتریت آنها در 3 ماه کوتاه مطالعه به طور قابل توجهی بدتر شد. از سوی دیگر، در گروه های PEMF، ضخامت غضروف به طور قابل توجهی بیشتر بود. گروه PEMF همچنین شواهد بسیار کمتری از آسیب و انحطاط غضروف داشتند . ضخامت استخوان زیر کپسول مفصلی معمولاً در OA به طور قابل توجهی افزایش می یابد. به همین دلیل است که کل ناحیه مفصل در مقایسه با حالت عادی بسیار بزرگ می شود.

درمان PEMF با هر دو فرکانس به طور قابل توجهی ضخامت استخوان را در تقریباً تمام نواحی زانو کاهش داد. این با گروه سوم مقایسه شد. هر دو درمان PEMF قادر به مقابله با پیشرفت استئوآرتریت با اثر بر روی غضروف و استخوان زیرین بودند. هر دو فرکانس ساختار غضروف، محتوای PG، ظاهر سلولی و یکپارچگی کلی سلول را در مقایسه با گروه سوم حفظ می کنند. در نهایت، هردو گروه PEMF به طور قابل توجهی بی نظمی سطح غضروف را کاهش دادند. این منجر به ضخامت غضروف بیشتر شد و 75 هرتز بهتر از 37 هرتز بود.

حتی در آن حیواناتی که قبلاً در مراحل پیشرفته OA بودند، PEMF ها هنوز در خنثی کردن پیشرفت OA به ویژه در انهدام غضروف و کمتر در ضخامت غضروف در مقایسه با مراحل اولیه OA مؤثر بودند. جنبه های دیگر مطالعه نشان داد که اثرات مفید PEMF بین 75 هرتز و 37 هرتز برای اکثر اجزای غضروف حتی با OA شدیدتر تفاوت چندانی ندارد.

پارامترهای درمان استئوآرتریت

مطالعاتی که در مورد پارامتر های درمان استئوآرتریت با PEMF انجام شده نشان داده که بکارگیری فرکانس 75 بهتر از فرکانس 37 جواب داده.

نتیجه:

تجربه شخصی من در مورد آرتریت و التهاب مفاصل این است که حتی اگر یک سیگنال ممکن است 75 هرتز نباشد، هنوز هم می تواند برای درمان استئوآرتریت موجود بسیار مفید باشد. ، من معتقدم که اکثر افراد مبتلا به آرتریت برای کاهش یا جلوگیری از پیشرفت آرتریت خود باید درمان استئوآرتریت را تا پایان عمر خود ادامه دهند. اینکه آیا روند آرتریت را می توان معکوس کرد یا نه، هنوز در معرض تحقیقات بیشتر است.

تحقیقات فوق به ما نشان می دهد که درمان های PEMF می تواند ابزار بسیار مهمی برای درمان استئوآرتریت باشد. بیشتر بزرگسالان در طول زندگی خود به آرتریت مبتلا می شوند و با افزایش سن، این بیماری بدتر می شود. بسیاری از مردم در حال حاضر شواهدی از آرتریت در دهه 50، اغلب در 60 سالگی و قطعاً فراتر از آن دارند.

این یکی از دلایلی است که تعویض مفصل بسیار رایج شده است. بنابراین، استفاده از PEMFs حتی با آرتریت خفیف باعث کاهش پیشرفت می شود. احتمالاً به فرد این امکان را می دهد که از انجام تعویض مفصل اجتناب کند. آنچه باید توسط افراد مبتلا به آرتریت پذیرفته شود این است که درمان باید مادام العمر باشد، چه آرتریت خفیف یا شدید باشد.

دکتر داود آذرنگی
متخصص مغز و اعصاب