درمان CTS یا سندرم کانال کارپ با دستگاه PEMF

درمان CTS یا سندرم کانال کارپ با دستگاه PEMF

سندرم تونل کارپال (CTS) به دام افتادن عصب مدین واقع در مچ دست است که باعث علائم دردناک و ضعف گاه به گاه برخی از عضلات دست می شود.

این وضعیت بیش از 10 میلیون نفر را در ایالات متحده گرفتار کرده. علائم ناتوان کننده این بیماری می تواند منجر به ناتوانی قابل توجهی در محل کار و فعالیت های روزمره شود.

سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین اختلالات فشرده سازی عصبی است که می تواند باعث درد، ناراحتی، بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن در مچ دست شود.

قبلا اعتقاد بر این بود که تونل کارپال یک بیماری شغلی است، اما کارشناسان اخیرا دریافتند که به احتمال زیاد تغییرات هورمونی و شرایط التهابی زمینه و شاید ژنتیک در آن نقش دارند.

تونل کارپال معمولا خیلی جدی وخطرناک نیست.

کلینیک ذهن برتر ایرانیان بعنوان اولین مرکز درمان PEMF در ایران می باشد ، شما می توانید برای درمان وزوز گوش توسط PEMF با ما در ارتباط باشید

 

علائم CTS چیست؟

سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق می افتد که عصب مدین در داخل تونلی که از آن 9 تاندون هم عبور می کند ، فشرده شود.

در حالی که بسیاری از کارشناسان مراقبت های بهداشتی واقعا مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این سندرم می شود، اعتقاد بر این است که نوعی فشرده سازی اناتومیک یا التهاب اطراف این تاندون ها ممکن است باعث علائم زیر شود:

1. دردی که در ساعد شما بالا و پایین می رود و گاهی اوقات هر گونه حرکت بازوی شما ممکن است دردناک باشد.
2. گاهی اوقات درد و ناراحتی مچ دست بسیار شدید است
3. بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن یا درد در اطراف انگشت شست و انگشت نشانه و انگشت وسط و ونیمه انگشت انگشتری
4. نیروی گرفتن ضعیف شده ، که بعلت از دست دادن عضلات، به ویژه در پایه انگشت شست است
5. مشکل گرفتن  اشیا مانند دستگیره درب و فرمان
6. احساس سوزش
7. کاهش قدرت دست و مچ دست

گاهی اوقات این علائم که به تدریج شروع می شوند ممکن است در طول زمان بدتر شوند. CTS ممکن است عملکرد دست را کاهش دهد. برای برخی افراد، درد ممکن است در شب بدتر از روز باشد

با وجود اینکه یک بیماری بسیار معمول است، اغلب حتی توسط جامعه علمی اشتباه گرفته می شود. در اکثر موارد، افراد هر نوع درد یا ناراحتی در دست یا مچ دست خود را به سندرم تونل کارپال نسبت می دهند.

چندین بیماری دیگر می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند و دانستن تفاوت بین آنها بسیار مهم است. مهمتر از همه، شرایطی مانند تاندونیت وآرتروز سایر شرایط مربوط به اعصاب باید قبل از تشخیص سندرم تونل کارپال رد شود.

پزشکان معمولا سندرم تونل کارپال را پس از  گرفتن شرح حال و معاینات فیزیکی کامل و گاهی اوقات ازمایش و روش هایی مانند سونوگرافی یا EMG تشخیص می دهند.

افرادی که کاربا کامپیوتر، نجاری، بسته بندی گوشت، نوازندگی، مکانیکی، و باغبانی دارند، بیشتر از دیگران به این سندرم مبتلا می شوند.

اعتقاد بر این است که زنان، افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای مانند دیابت، ارتریت روماتوئید، بیماریهای تیروئید ، و زنان بارداربیشتر در معرض خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند.

اما یک مطالعه اخیر که در مجله Nature Communications منتشر شده است، اشاره کرد که ژنتیک نقش مهمی در سندرم تونل کارپال نسبت به انچه قبلا تصور می شد، ایفا می کند.

محققان یک جهش ژنتیکی خاص را ردیابی کردند . وانها اظهار داشتند که ژن جهش یافته ممکن است مسئول ترویج تجمع سلول هایی باشد که منجر به فشرده سازی بافت های همبند می شود.

سندرم کانال کارپ چگونه درمان می شود ؟

شما می توانید ، برای جلوگیری از CTS وزن بدن خود را در حالت نرمال نگاه دارید ،  و تمام احتیاطات لازم را در حین انجام کار رعایت کنید.

گزینه های درمانی برای سندرم تونل کارپال شامل، استراحت، اسپلینت مچ دست، تزریق کورتیزون، داروهایی مانند استروئیدها و NSAID ها، روش های جراحی، درمان های کششی و داروهای خانگی است.

تمرینات کششی،  برای همه ایده ال نیست.

پزشکان معمولا داروهای ضد درد مانند استامینوفن و NSAID ها را برای تسکین علائم تجویز می کنند. در برخی موارد، انها حتی ممکن است تزریق کورتیزون را به طور مستقیم به منطقه تونل کارپال تجویز کنند که اغلب به مدیریت علائم درد برای چند هفته یا حتی ماه ها  کمک می کند.

اما هنگامی که بسیاری از گزینه های درمانی ذکر شده در بالا شکست می خورند، پزشک شما ممکن است روش های جراحی مانند “ازاد کردن تونل کارپال” را توصیه کند.

که ممکن است تونل کارپال را باز کند و به کاهش فشار بر عصب مدین شما کمک کند. گزینه های جراحی ممکن است گاهی اوقات بعلت شدت بیماری حتی قبل از در نظر گرفتن سایر روش های غیر تهاجمی  توصیه شود.

درمانهای مکل برای CTS یا سندم کانال کارپ

با توجه به میزان عود، عوارض بالقوه روش های جراحی و نیاز به درمان کمتر تهاجمی (به ویژه برای زنان باردار) باعث می شود که طب جایگزین برای CTS ارزشمند باشد.

حدود یک سوم بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال در حال حاضر درخواست درمان های جایگزین برای مدیریت وضعیت خود را دارند. علاوه بر این، این درمان ها را می توان با سایر روش های سنتی ترکیب کرد و در یک رویکرد یکپارچه برای تسکین بهتر استفاده کرد.

PEMF برای سندرم کارپال تانل

PEMF برای سندرم تونل کارپال می تواند یک وسیله غیر تهاجمی عالی باشد  ، که قبل از مداخلات جراحی باید آن را امتحان کنید.

در سال 2017 مطالعه ای  که در مجله تحقیقات پیشرفته منتشر شده است، اثربخشی درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی را در درمان سندرم تونل کارپال نشان داده است.

محققانی اثرمیدان الکترومغناطیس پالسی در مقایسه با سونوگرافی پالسی را بررسی کردند که، شامل 40 بیمار زن پس از زایمان ، که سندرم تونل کارپال ایدیوپاتیک تشخیص داده بودند  و انها را به دو گروه مختلف تقسیم کردند.

گروه اول برای درمان از دستگاه PEMF  استفاده کردند و

و گروه دوم از شرکت کنندگان در این مطالعه سونوگرافی پالسی دریافت کردند.

پس از اندازه گیری سطح درد، میزان کاهش  حسی و حرکتی و سایر عملکردهای عصب مدین قبل و بعد از درمان، محققان دریافتند که در هر دو گروه کاهش قابل توجه درد و بهبود عملکرد دست و قدرت گرفتن ایجاد شده بود.

با این حال، در مقایسه با کسانی که درمان سونوگرافی را دریافت کردند، دریافت کنندگان میدان الکترومغناطیسی پالسی برای سندرم تونل کارپال مزایای بیشتری را تجربه کردند.

در حالی که زنان، به ویژه میانسالان، بیشتر مستعد ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند، این یک شکایت بسیار رایج است که در دوران بارداری با ان مواجه می شوند. حدود 70٪ از زنان CTS را تجربه می کنند و شیوع این بیماری در دوران بارداری تا 62٪ است.

سندرم تونل کارپال در دوران بارداری در اکثر موارد در نیمه دوم به دلیل احتباس مایعات و به دلیل کاهش گردش خون وریدی که می تواند منجر به تورم بافت ها شود، بیشتر دیده می شود.

مسائل هورمونی یکی دیگر از عوامل موثر سندرم تونل کارپال در زنان باردار است افزایش استروژن، الدوسترون و سطح کورتیزول می تواند مسئول ایجاد علائم CTS در زنان باردار باشد.

اثرات مفید درمانی PEMF  بر سندرم تونل کارپ

کاهش درد:

شرکت کنندگان در این مطالعه که درمان PEMF را دریافت کردند، کاهش 4.93 درجه ای در علائم درد خود را مشاهده کردند، در حالی که کسانی که تحت درمان اولتراسوند قرار گرفتند، تنها کاهش 1.3 درجه ای درد را مشاهده کردند.

بهبود قدرت نیشگون گرفتن:

درمان PEMF برای سندرم تونل کارپال بهبود قابل توجهی در قدرت نیشگون گرفتن در مقایسه با درمان اولتراسوند به نمایش گذاشته.

نتایج الکتروفیزیولوژیک :

این اقدامات می تواند اطلاعاتی را ارائه دهد که ارزیابی های بالینی را تکمیل می کند. نویسندگان این مطالعه گزارش دادند که هر دو میانگین تاخیر دیستال حسی (MSDL) و متوسط تاخیر دیستال حرکتی (MMDL) در هر دو گروه به طور قابل توجهی بهبود یافته است، اما PEMF تفاوت  بیشتر ومعنی داری را در MSDL و MSCV نشان داد.

بی حسی یا پارستزی :

شرکت کنندگان در مطالعه کاهش علائم بی حسی را که درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی برای CTS دریافت کرده بودند، گزارش دادند.

بهبود عملکرد دست:

مقیاس وضعیت عملکردی هشت فعالیت مختلف مانند نوشتن، بستن دکمه  لباس، گرفتن دستگیره تلفن و غیره را ازمایش کرد. نتایج به طور قابل توجهی در میان زنانی که PEMF را برای CTS دریافت کرده بودند در مقایسه با کسانی که سونوگرافی دریافت کرده بودند، بهتر بود.

در یک تحقیق انجام شده ،  توسط کارشناسان دانشگاه Kafrelsheikh به دنبال مقایسه اثربخشی میدان مغناطیسی پالسی در مقایسه با مداخلات جراحی در درمان سندرم تونل کارپال خفیف تا متوسط، از طریق یک مطالعه تصادفی دو سو کور کنترل شده با پلاسبو بود. محققان شامل چهل و پنج زن مبتلا به CTS بودند که با CTS خفیف تا متوسط تشخیص داده شدند و انها را به سه گروه مختلف تقسیم کردند.

گروه اول در معرض درمان پلاسبوقرارگرفتند ، و گروه دوم PEMF را با فرکانس 50 هرتز دریافت کردند و گروه اخر تحت عمل جراحی برای درمان علائم سندرم تونل کارپال قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال که تحت درمان PEMF قرار گرفتند، بهبود قابل توجهی در عملکرد الکتروفیزیولوژیک عصب مدیان و همچنین توانایی های عملکردی دست در مقایسه با کسانی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند، مشاهده کردند.

نتایج مطالعه فوق نشان داد که اثربخشی میدان الکترومغناطیسی پالسی درمقایسه با مداخلات جراحی، درسندرم تونل کارپال باعث بهبود بیشترعملکرد عصب مدین، و کاهش علائم CTS مانند درد، بی حسی و فلجی ظاهر می شود.

یک مطالعه در مورد  بررسی اثربخشی میدان مغناطیسی پالسی در فرکانس های مختلف در افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال از طریق یک مطالعه تصادفی دوسوکور کنترل شده با پلاسبوتوسط محققان دانشگاه قاهره انجام شده .که چهل و پنج زن مبتلا به CTS  که از سندرم تونل کارپال خفیف تا متوسط رنج می بردند.

و در گروه سنی 49-57 بودند  ،  به سه گروه مختلف تقسیم شدند. گروه 1 دارونما یا پلاسبو بود و دو گروه دیگر PEMF را در فرکانس های 50 هرتز و 5 هرتز دریافت کردند.

یافته های این مطالعه نشان داد که درمان PEMF در فرکانس 50Hz به طور قابل توجهی در بهبود عملکرد الکتروفیزیولوژیک عصب مدیان و کاهش ناتوانی در افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال می تواند مفید باشد.

مکانیسم تاثیر PEMF  بر روی سندم تونل کارپال چیست ؟

محققان تاکید کردند که انتخاب فرکانس مناسب درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی برای تاثیر بهینه در درمان شرایطی مانند سندرم تونل کارپال بسیار مهم است. محققان نشان دادند که اثربخشی میدان الکترومغناطیسی پالسی در افزایش عملکرد عصب مدیان و بهبود علائم نوروژنیک در بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال موثر است.

انها نتیجه گرفتند که از نظر بالینی، فرکانس میدان الکترومغناطیسی پالسی باید در هنگام درمان افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال در نظر گرفته شود و تاکید کردند که فرکانس 50 هرتز برای حصول نتایج خوب بهتر است.

دلیل اینکه درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی در درمان سندرم تونل کارپال شگفت انگیز است این است که توانایی سلول شما را برای بهبودی در سطح میتوکندری افزایش می دهد. هنگامی که از دستگاه PEMF برای درمان سندرم تونل کارپال استفاده می کنید، سلول های ناتوان کننده در بافت ها، رباط ها و کل تونل محتویات کارپال تحریک می شوند و منجر به بهبودی سریع می شود.

کایروپراکتیک ها و فیزیوتراپیست ها قطعا باید توصیه های میدان الکترومغناطیسی پالسی را برای درمان بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال به منظور افزایش بهبودی و بهبود سریع علائم CTS خود در نظر بگیرند.

سوالات متداول:

ایا تحریک الکتریکی به تونل کارپال کمک می کند؟

بله. از انجا که سندرم تونل کارپال توسط عواملی ایجاد می شود که باعث تورم در داخل مچ دست شما می شود، مانند ارتروز، بارداری یا حرکات مکرر دست، تحریک الکتریکی می تواند در کاهش درد مربوط به CTS موثر باشد.

ایا می توانید فیزیوتراپی برای سندرم تونل کارپال انجام دهید؟

بسیاری از پزشکان کشش و تمرینات را برای درمان سندرم تونل کارپال توصیه می کنند. در واقع، برنامه های ورزشی درمانی یکی از گزینه های درمانی است که اکثر پزشکان برای سندرم تونل کارپال توصیه می کنند. برخی از تمرینات توانایی کاهش فشار بر روی عصب مدین واقع در مچ دست را دارند.

تمرینات باید در کنار بریس یا اسپلینت به منظور بهبود علائم CTS گنجانده شود. با این حال، بسیار مهم است که قبل از انجام هرنوع ورزشی، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید و در مورد فیزیوتراپی برای سندرم تونل کارپال صحبت کنید.

موثرترین درمان برای سندرم تونل کارپال چیست؟

هنگامی که در مراحل اولیه تشخیص داده می شود، سندرم تونل کارپال می تواند به طور موثر درمان شود. شما می توانید یکی از گزینه های درمانی غیر تهاجمی مانند داروها، اسپلینت مچ دست یا پوشیدن باند مچ دست را در نظر بگیرید، به ویژه برای از بین بردن علائم بی حسی و سوزن سوزن شدن در شب اسپلینت مناسب تر است .

درمان PEMF قطعا ارزش امتحان کردن را دارد و می تواند یکی از امن ترین و موثرترین رژیم درمانی برای افرادی باشد که از علائم CTS رنج می برند. چندین کارازمایی بالینی و مطالعات ایمنی و اثربخشی درمان ، PEMF را برای درمان بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال نشان داده اند.

چگونه می توانید تونل کارپال را از پیشرفت متوقف کنید؟

حتی اگر یک راه مطمئن خاص برای جلوگیری از سندرم تونل کارپال وجود نداشته باشد، کاهش استرس و فشار بر مچ دست و دست می تواند از بدتر شدن CTS شما جلوگیری کند. از انجا که حرکات مکرر دست یکی از علل مهم علائم CTS است، اگر شغل شما دارای این خصوصیات است ، لازم است اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از سندرم تونل کارپال در وهله اول برای پیشگیری ازپیشرفت بیماری انجام دهید.

شما می توانید سعی کنید در هنگام خوابیدن مچ دست خود را صاف نگه دارید ،  درضمن در هنگام کار با ابزارهای سنگین مچ دست را صاف نگه دارید و از پیچش مچ دست خود به طور مکرر خودداری کنید و سعی کنید از فعالیت هایی که شامل حرکات تکراری دست است، پرهیزکنید.

همچنین، از انجا که برخی از شرایط بهداشتی زمینه ای مانند دیابت، ارتروز،  فشار خون بالا و عوامل شیوه زندگی مانند چاقی، سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد نمک و عدم فعالیت فیزیکی می تواند احتمال ابتلا به سندرم تونل کارپال را افزایش دهد، لذا درمان این بیماری ها نیز می تواند به جلوگیری از پیشرفت CTS کمک کند.

ایا ماساژ به تونل کارپال کمک می کند؟

اعتقاد بر این است که ماساژ درمانی یکی از راه های موثر برای کاهش علائم مرتبط با CTS است و همچنین می تواند به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه در برابر سندرم تونل کارپال مورد استفاده قرار گیرد. ماساژ می تواند با کاهش درد، التهاب و بی حسی در تونل کارپال به بهبودی CTS کمک کند.

چگونه می توانم تونل کارپال را به طور طبیعی تعمیر کنم؟

بسته به شدت علائم شما، پزشک شما برنامه درمانی مناسب را توصیه می کند. شما همیشه می توانید درمان های خانگی را در نظر بگیرید، به ویژه هنگامی که علائم شما خفیف است. برای علائم خفیف CTS، ممکن است به راحتی بتوانید انها را با چند تغییر در شیوه زندگی مانند زیر برطرف کنید:

• در حین انجام فعالیت هایی که شامل حرکات مکرر دست مانند نواختن گیتار، تایپ کردن با کامپیوتر یا استفاده از ابزارهای سنگین است،لازم است  به طور منظم استراحت کنید. می توانید هر 15 دقیقه یک باربه دستتان استراحت دهید ، تا دستان خود را بکشید و مچ دست خود را حرکت دهید تا گردش خون در ناحیه تونل کارپ شما بهبود یابد.
• از انجام فعالیت هایی که می تواند مچ دست شما را تا حد زیادی در جهت مخالف خم کند، خودداری کنید.
• برای گرم نگه داشتن دست ها از دستکش یا دستکش بدون انگشت استفاده کنید. این می تواند به کاهش درد کمک کند.
• همچنین می توانید تمرینات ورزشی مچ دست را امتحان کنید که می تواند به کاهش فشار روی مچ شما کمک کند. ویدیوها و صفحات نمایشی زیادی با تمرینات برای درمان سندرم تونل کارپال به صورت آنلاین وجود دارد. اما قبل از انجام آنها، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
• و یک درمان خانگی بسیار ساده و کمک کننده این است که بیشتر مواقع دست و مچ خود را بالا ببرید. این می تواند در صورت احتباس مایعات به خصوص در دوران بارداری کمک کند.

چگونه متوجه شدید که تونل کارپال شما شدید است؟

سندرم تونل کارپال شما ، اگر قدرت دست شما کاهش یافته باشد و اگر درد و گرفتگی عضلات شدید است.  و یا عضلات دست شما در حال کوچک شدن هستند یا به این دلیل که عصب میانی به دلیل فشار یا تحریک اطرافش شروع به از دست دادن عملکرد خود کرده است تشدید شود.

چگونه باید با تونل کارپال بخوابیم؟

با توجه به این واقعیت که علائم سندرم تونل کارپال ممکن است در شب بدتر شود، مهم است که خواب خود را به روشی خاص قرار دهید تا خواب خوبی داشته باشید، زیرا هنگام خواب بعلت بی حرکتی دست ها تجمع مایعات بیشتر شده و علائم مربوط به تونل کارپ را تشدید می کند .

قرار دادن مچ دست به اندازه 20 درجه می تواند به طور قابل توجهی علائم فشرده سازی عصب را در بیماران CTS کاهش دهد.

متاسفانه در حال حاضر اغلب پزشکان برای درمان CTS از روش جراحی استفاده می کنند که لازم است در این مورد تجدید نظر شود ، و از روش غیر تهاجمی و بدون عوارض جانبی استفاده از دستگاه PEMF استفاده شود ، اگر شما از گزگز و مورمور دست ها بخصوص شب شاکی هستید ، و درد و سوزش دست ها شما را از خواب بیدار میکند ، لازم است برای اخذ اطلاعات درمانی لازم با کلینیک تخصصی ذهن برتر ایرانیان تماس بگیرید.

دکتر داود آذرنگی

متخصص مغز و اعصاب